Sitatunga

Sitatunga
(Tragelaphus spekii)

Gatunek średniej wielkości antylopy, ssaka parzystokopytnego z rodziny krętorogich, blisko spokrewniony z buszbokiem.

Obecny zasięg występowania gatunku obejmuje obszary Afryki Środkowej i Zachodniej.

Jego siedliskiem są podmokłe tereny (bagna, trzęsawiska) oraz wilgotne lasy równikowe wokół jezior i wzdłuż rzek.

Ubarwienie zmienne, zależnie od regionu, może być różne u poszczególnych osobników. U dorosłych samców zwykle szare lub prawie czarne, u samic i niedojrzałych samców czerwonopłowe. U obu płci występują białe znakowania na części twarzowej głowy oraz białe pasy i cętki na reszcie ciała. U dojrzałych samców pojawia się biała pręga na grzbiecie i skąpa grzywa. Nogi długie i smukłe, zakończone wąskimi i długimi racicami, stanowiącymi przystosowane do poruszania się po terenie podmokłym i grząskim. Uszy średniej wielkości.

Prowadzą osiadły tryb życia. Są aktywne zarówno w dzień, jak i w nocy. Żyją samotnie, w parach lub małych grupach. Samice formują luźne stada. Młode samce również spotykane są w luźno powiązanych grupach. Dorosłe samce bytują samotnie i - poza okresem rozrodu - unikają kontaktów z innymi osobnikami.

Zobacz też inne zdjęcia:

Zeberka timorska

Zeberka timorska, zeberka, amadyna zebrowata
(Taeniopygia guttata)

Gatunek małego ptaka z rodziny astryldowatych (Estrildidae)

Zamieszkuje Australię, gdzie jest liczny i Małe Wyspy Sundajskie. Jest to ptak chętnie hodowany w klatkach na całym świecie.

U zeberek występuje dymorfizm płciowy. Samce, w przeciwieństwie do samic, posiadają pomarańczowe policzki oraz rude piórka w białe kropki pod skrzydłami. U obu płci płaszcz jest brązowawy, wierzch głowy szary lub popielaty, spód ciała biały, pierś lekko prążkowana, oddzielona od brzucha czarną kreską. Ogon w poprzeczne, czarno-białe pasy. Dziób mocny, czerwony. Pod okiem czarna, pionowa kreska.

Zeberki są towarzyskie, żyją często w dużych stadach liczących 10-100 osobników.

Zeberki zamieszkują suche tereny trawiaste i inne tereny otwarte z niewielką ilością drzew. Potrzebują do życia bliskości wody, ponieważ żywią się nasionami i muszą pić.

Waran żółty

Waran żółty
(Varanus melinus)

Waran ten osiąga do 120 cm długości. Ma długie pazury i do pewnego stopnia chwytny ogon co umożliwia mu wspinaczkę wśród gałęzi.

Preferuje siedliska podmokłe, chętnie pływa i nurkuje.

Zamieszkuje gęste i wilgotne lasy tropikalne.

Występuje w Indonezji na wyspie Sula.

Zobacz też inne zdjęcia:

Ibis białowąsy

Ibis białowąsy
(Bostrychia hagedash)

Gatunek ptaka z rodziny ibisów (Threskiornithidae).

Szarozielony z metalicznym, czerwonozielonym nalotem na skrzydłach i białym paskiem na policzku. W locie skrzydła przypominają skrzydła warugi. Żyje samotnie, w parach albo w małych stadkach, żeruje na terenach otwartych. Długość ciała do 76 cm.

Występuje w Afryce bez rejonów południowo-zachodnich. Pospolity na obszarach wilgotnych lub blisko wody.

Zobacz też inne zdjęcia:

Lakówka pospolita

Lakówka pospolita
(Laccaria laccata)

Gatunek grzybów z rodziny piestróweczkowatych (Hydnangiaceae).

Kapelusz średnicy 1-5 cm, za młodu wypukły z podwiniętym brzegiem, później płaski, na koniec wklęsły i faliście powyginany. Kolor pomarańczowy, rdzawobrązowy, cielistoróżowy lub rózowy, czasami, ale rzadko pomarańczowoochrowy lub oliwkowoochrowy.

Jest szeroko rozprzestrzeniony w Ameryce Północnej, Azji i Europie, występuje także w Afryce Północnej i w Australii. W Europie Środkowej jest pospolity. Rośnie w różnego typu lasach, także na ich obrzeżach i w parkach.

Grzyb jadalny. Nadaje się do zup i sosów, ale tylko kapelusze. Trzony ze względu na łykowatość nie nadają się do spożycia. Kapelusze są jednak małe, z tego też względu użytkowa wartość tego grzyba jest niewielka.

Zobacz też inne zdjęcia:

Lew

Lew
(Panthera leo)


Duży, mięsożerny ssak lądowy z rodziny kotowatych. Jedyny kot żyjący w zorganizowanych grupach socjalnych, zaliczany do tzw. wielkiej piątki Afryki – pięciu najbardziej niebezpiecznych zwierząt afrykańskich (słoń, nosorożec, bawół, lew i lampart).

Lwy zamieszkiwały niegdyś Afrykę, Azję i Europę, a jeśli uznać lwy amerykańskie za podgatunek Panthera leo – to również Amerykę Północną i Południową. Współcześnie występują tylko w Afryce, gdzie są narażone na wyginięcie i szczątkowo w Indiach, gdzie ich stan liczebny określony został jako krytyczny.

Samiec lwa, łatwo rozpoznawalny po grzywie, może ważyć 150–250 kg. Największy znany samiec ważył 375 kg, był to lew o imieniu Simba.

Samice są znacznie mniejsze, ważą 110–160 kg (największe 185 kg) i nie mają grzywy. Samce zajmują się zdobywaniem i obroną terytorium oraz ochroną stada i zapładnianiem samic. Samice polują i opiekują się lwiątkami.

Zobacz też inne zdjęcia:

Gąska zielonożółta

Gąska zielonożółta
(Tricholoma sejunctum)

Gatunek grzybów należący do rodziny gąskowatych (Tricholomataceae).

Średnica 3-8 cm, kształt początkowo półkolistołukowaty podwiniętym brzegiem, później płaskołukowaty z wyprostowanym brzegiem. Często posiada na środku wybrzuszenie. Powierzchnia pokryta przylegającymi włókienkami. Ma barwę żółtawą, zieloną, oliwkową, czasami z brązowym lub szarym odcieniem. W warunkach wilgotnych jest lepki. Szczyt kapelusza zazwyczaj bywa ciemniejszy.

Jest szeroko rozprzestrzeniony w Ameryce Północnej i Europie. W innych rejonach świata jego rozprzestrzenienie jest mało znane, podano jego występowanie tylko w Japonii, Korei i Kostaryce.

Rośnie głównie w lasach iglastych (pod sosnami i świerkami) oraz liściastych – pod grabami, dębami, bukami. Owocniki wytwarza od sierpnia do października.

Zobacz też inne zdjęcia:

Ptasznik czerwonokolanowy

Ptasznik czerwonokolanowy
(Brachypelma smithi)

Gatunek dużego pająka z rodziny ptaszników, zamieszkujący półpustynne tereny Meksyku oraz sawanny.

Na wolności występuje w Meksyku.

Ze względu na atrakcyjny dla hodowców wygląd został prawie całkowicie wytępiony w środowisku naturalnym. Z tego powodu został wciągnięty na listę gatunków prawnie chronionych.

Dorosły tarczkę grzbietową ma czarną z perłową obwódką, odwłok czarny z dłuższymi, perłowymi włoskami, na odnóżach znajdują się pomarańczowe plamki. Brak dymorfizmu płciowego. Młode nie mają ubarwienia osobników dorosłych. Pojawia się ono stopniowo, wraz ze wzrostem pająka. Małe pajączki są różowe z ciemną plamką na odwłoku. Kolory zaczynają pojawiać się po 5 wylince, na początku słabo widoczne, po kolejnych dwóch-trzech linieniach ptasznik jest miniaturką dorosłego osobnika.

Ptasznik ten ma łagodne usposobienie, jedyną nerwową reakcją jest wyczesywanie włosków parzących z odwłoka. Jad nie stanowi zagrożenia dla człowieka.

Zobacz też inne zdjęcia: