Kasztanowiec

Kasztanowiec (Aesculus L.)



 Rodzaj drzew, rzadziej krzewów należących do rodziny mydleńcowatych (Sapindaceae).

Obejmuje ok. 25 gatunków pochodzących z południowo-wschodniej Europy, Ameryki Północnej oraz Azji wschodniej. W Polsce wszystkie uprawiane gatunki są introdukowane przez człowieka. Gatunkiem typowym jest kasztanowiec zwyczajny.

Dorastają nawet do 40 m wysokości.

Zobacz też inne zdjęcia:

Drzewołaz żółtopasy

Drzewołaz żółtopasy, drzewołaz żółtoczarny
(Dendrobates leucomelas)

Gatunek płaza z rodziny drzewołazów. Jest aktywny w dzień.
Występuje w Brazylii, Wenezueli i Gujanie.
Dorasta do 4,5 cm, żyje ok 13 lat.

Brzuszek i grzbiet intensywnie czarny, całe ciało pokrywają symetrycznie rozłożone żółte kleksy. U młodych żab plam jest o wiele mniej. Są to drzewołazy bardzo ruchliwe. Jak każdy drzewołaz z rodzaju dendrobates jest trująca, a jej gruczoły produkują alkaloidy działające na układ nerwowy.

Zobacz też inne zdjęcia:

Kot domowy

Kot domowy
( Felis catus, Felis silvestris catus,  Felis domesticus)

Udomowiony gatunek ssaka z rzędu drapieżnych z rodziny kotowatych.

Koty zostały udomowione ok. 9500 lat temu i są obecnie najpopularniejszymi zwierzętami domowymi na świecie. Gatunek prawdopodobnie pochodzi od kota nubijskiego, przy czym w Europie krzyżował się ze żbikiem. Jest uznawany za gatunek inwazyjny.

Kot domowy ma okrągłą głowę, duże oczy przystosowane do widzenia w niskim natężeniu światła, spiczaste uszy. Posiada bardzo dobry słuch i wzrok; węch około czterokrotnie silniejszy od ludzkiego oraz dobrze wykształcony zmysł dotyku. Posiada włosy czuciowe, wydatne zwłaszcza nad górną wargą, także nad oczami i na policzkach oraz po wewnętrznej stronie przednich łap.

Zobacz też inne zdjęcia:

Pławikonik europejski

Pławikonik europejski, pławikonik krótkodzioby
(Hippocampus hippocampus)

Gatunek ryby morskiej  z rodziny igliczniowatych.

Wyróżnia się charakterystycznym kształtem ciała, przypominającym konika szachowego.

Zamieszkuje europejskie wody przybrzeżne Oceanu Atlantyckiego i Morze Śródziemne.

Osiągają długość ciała od 15 do ok. 30 cm. Płetw brzusznych i płetwy ogonowej brak, tylna część ciała chwytna, umożliwia czepianie się roślin i przedmiotów znajdujących się pod wodą, stanowi również narząd ruchu. Porusza się z prędkoścą 16 m/godz.

Występują głównie wśród glonów i roślin porastających dno morskie. U samców na brzuchu znajduje się torba lęgowa, do której samice składają jaja. Młode wylęgające się z jaj są dobrze rozwinięte. Pożywienie pławikoników stanowi głównie plankton oraz ikra i larwy ryb.

Zobacz też inne zdjęcia:

Zwartnica

Zwartnica (Hippeastrum Herb.)



Rodzaj roślin z rodziny amarylkowatych. Istnieje około 80 gatunków rosnących w tropikalnym i subtropikalnym klimacie Ameryki Południowej – od Argentyny aż po Meksyk i Karaiby.

Rośliny cebulowe. Cebulki mają średnicę 5 -12 cm i wytwarzają kilka zimozielonych liści. Łodyga jest prosta, pusta w środku, wysokości do 60 cm, dźwiga zwykle do czterech (wyjątkowo do 6) dużych kwiatów o średnicy do 30 cm, mających 6 dużych płatków. Kwiaty są na ogół koloru czerwonego, różowego, białego lub pomarańczowego i pojawiają się przed rozwojem liści. Niektóre mają kolorowe paski na płatkach.

Zobacz też inne zdjęcia:

Ibis czarnopióry

Ibis czarnopióry (Threskiornis molucca) 

Gatunek dużego ptaka z rodziny ibisów (Threskiornithidae). 

Zamieszkuje Australię, Nową Gwineę, Małe Wyspy Sundajskie i Moluki.

 

Ma białe upierzenie oraz nagą czarną głowę, czarny dziób zakrzywiony do dołu i czarne nogi. Długość ciała — ok. 77 cm.

 

Zamieszkuje miejsca w pobliżu wody: 

laguny, bagna, rozlewiska i zarośla mangrowe.

 

Odżywia się mięczakami, owadami, skorupiakami i małymi kręgowcami. Rozmnaża się w wielkich koloniach po 20 000 par ptaków.

Mysz leśna

Mysz leśna (Apodemus flavicollis) 

Gatunek gryzonia z rodziny myszowatych.
Występuje od Wielkiej Brytanii poprzez większą część kontynentalnej Europy aż do Uralu w Rosji.
Środowisko jej występowania to przede wszystkim zarośla lasów mieszanych i liściastych, parki i ogrody. Zimą przenosi się do domostw. W górach występuje do 1850 m n.p.m.

Potrafi sprawnie wspinać się na drzewa, osiągając dużą wysokość (powyżej 20 m).
Gryzoń o długości ciała 8–13 cm, ogona 9–12 cm i masie ciała 20–60 g. Mysz leśna jest największą spośród myszy występujących w Polsce.
Charakteryzuje się żółtawobrązowym ubarwieniem z białym brzuchem, na szyi jest jaśniejsza, posiada ochrową obrożę. Ma duże oczy i uszy.
Jest wszystkożerna. W jej pokarmie dominują nasiona, owoce, grzyby, pąki i pędy roślin oraz owady.

Krinia

Krinia (Crinum bracteatum)

Roślina cebulowa z rodziny amarylkowatych (Amaryllidaceae). Kriny uprawiane są ze względu na piękne, pachnące, lejkowate kwiaty. Ozdobą są także lśniące, długie liście.

C. bracteatum od lipca do jesieni wytwarza 2-4 pędów kwiatowych, na każdym z nich wyrasta po kilka kwiatów. Są one białe, podbarwione różowo, trąbkowate, pachnące o 6 atłasowych płatkach i 6 dużych pręcikach.

Krinia ma długie, lśniące, językowate liście długości do 60 cm zebrane są w pęczek. Wysokość rośliny   40-75 cm.

Zobacz też inne zdjęcia:

Ziemniak

Ziemniak, kartofel 

(Solanum tuberosum )

 Gatunek rośliny należący do rodziny psiankowatych. Nazwa „ziemniak” odnosi się zarówno do całej rośliny, jak i do jej jadalnych, bogatych w skrobię bulw pędowych.

 Roślina wywodzi się z Andów, został przywieziony do Europy w końcu XVI wieku.

Dieta przeciętnego mieszkańca Ziemi zawiera ok. 33 kilogramów ziemniaków rocznie.

Łodyga- Gruba, mięsista, do 100 cm wysokości,  jest pokryta przylegającymi włoskami.

Kwiaty- O zrośniętych płatkach i 5 łatkach, średnicy do 3–4 cm, barwy białej, różowej, błękitnej lub fioletowej. Wewnątrz korony 1 słupek i 5 pręcików zrośniętych w rurkę wokół słupka. Zebrane w dwuszypułowe, pozornie szczytowe skrętki.

Cały nadziemny pęd zawiera trującą solaninę.

Zobacz też inne zdjęcia:

Soplówka jodłowa

Soplówka jodłowa 

(Hericium alpestre)

Gatunek grzybów należący do rodziny soplówkowatych.

Ma nieregularnie kulisty lub bryłowaty kształt i osiąga długość do kilkudziesięciu cm. Początkowo jest biały, później kremowy, w końcu ochrowy. Do podłoża przyrasta trzonem, z którego wyrastają liczne i wielokrotnie rozgałęziające się gałązki, zakończone pęczkiem cienkich, długich i zwisających igiełek.

Występuje w lasach iglastych i mieszanych na jodle pospolitej. Owocniki pojawiają się od sierpnia do października.
Spotkać ją można głównie w lasach górskich, na wilgotnych miejscach. Owocniki wyrastają na martwych, przewróconych lub stojących pniach drzew
 W Polsce jest objęty ochroną częściową grzybów. Dawniej podlegał ochronie ścisłej.

Zobacz też inne zdjęcia:

Heliconia bihai

Heliconia bihai

Gatunek roślin z rodziny helikoniowatych. Pochodzi z północnej części Ameryki Południowej. Sadzona w całej strefie tropikalnej.

Bylina osiągająca wysokość do 5 m.

Liście podłużne, osadzone pochwiasto, podobne do liści bananowca, o długości 15-60 cm, szerokości 6-12 cm. Wyraźny nerw środkowy.

Kwiaty w stojących kwiatostanach z kilkoma łódkowatymi, twardymi, jasnoczerwonymi podkwiatkami o długości do 15 cm, z zielonymi krawędziami. Kwiaty wzniesione.

Zobacz też inne zdjęcia:

Żabuti czarny

Żółw żabuti ,  żabuti czarny
(Geochelone carbonaria)

Żabuti czarny prowadzi dzienny tryb życia.

Największa jego aktywność przypada na porę deszczową.

Wtedy też odbywają się gody.

Żółw jest wszystkożerny, włączając padlinę, jednak w jego diecie przeważają rośliny. 

Występuje w Ameryce Południowej, od północnej Brazylii, aż po północną Argentynę i Boliwię. Na wielu Wyspach Karaibskich wprowadzony w celach konsumpcyjnych. 

Rusałka pawik

Rusałka pawik (Inachis io)

Gatunek motyla z rodziny rusałkowatych. Występuje w Azji i Europie po Japonię, w Polsce jest jednym z najbardziej pospolitych motyli.

Długość ciała 35 mm, rozpiętość skrzydeł 50–55 mm. Ma skrzydła ubarwione w intensywnie brązowo-czerwonym kolorze. Najbardziej charakterystyczną cechą tego gatunku, po której łatwo odróżnić go od innych gatunków motyli są duże, wielokolorowe (niebiesko-czarne) plamki („pawie oczka”) na końcach przednich i tylnych skrzydeł. Plamki te to mechanizm obronny; imitując oczy mają zasugerować ewentualnemu napastnikowi, że czai się tutaj groźny drapieżnik.

Występuje na polanach i skrajach lasów, w ogrodach, sadach, na nieużytkach i w wielu innych miejscach. Wszędzie jest bardzo pospolita. Postać dorosła występuje przez całe lato, można ją spotkać na różnych kwiatach, z których spija nektar.

 Okres godowy przypada na wiosnę, potem drugi raz w lecie.

Zobacz też inne zdjęcia:

Skrzydlica ognista

Skrzydlica ognista, Ognica pstra, skrzydlica pstra, ryba motyl
(Pterois volitans)

Nazwy skrzydlica i motyl morski nawiązują do wyglądu płetw piersiowych, natomiast ognica i (skrzydlica) ognista – do ognistego bólu jaki wywołuje u człowieka jej jad. Nazywana bywa też smokiem morskim.

Drapieżna ryba morska z rodziny skorpenowatych. Poławiana jako ryba konsumpcyjna, często trzymana w akwariach

Występuje przy twardym dnie oraz na obrzeżach lagun i raf. Spotkać ją można zarówno w wodach płytkich 1–2 m jak i głębokich do 60 m. Na Wschodniej części Oceanu Indyjskiego i zachodniej części Oceanu Spokojnego

Ognica pstra jest rybą osiągającą do ok. 45 cm długości. Ubarwienie jest zmienne, zazwyczaj biało-czerwone-czarne, przystosowane do otoczenia.

Jaskrawe barwy jej ciała ostrzegają wrogów, że jest jadowita i może zadać ukłucia o skutkach groźnych nawet dla człowieka.

Ognica pstra rozpoczyna aktywność o zmierzchu, dzień spędza ukryta w rozpadlinach skalnych, niemal nieruchomo.  Żywi się rybami, krabami oraz krewetkami

Zobacz też inne zdjęcia:

Skrzyp leśny

Skrzyp leśny (Equisetum sylvaticum L.)

Gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny skrzypowatych. Rozpowszechniony w lasach całej Polski po regiel górny w górach.

Rośnie w żyznych, cienistych lasach liściastych, rzadko w przyległych uprawach. Wymaga gleb gliniastych, nieprzepuszczalnych.

Zobacz też inne zdjęcia:

Babka lancetowata

Babka lancetowata, babka wąskolistna, języczki polne
(Plantago lanceolata)

Gatunek byliny należący do rodziny babkowatych. Występuje w stanie dzikim w niemal całej Europie, w Afryce północnej oraz w Azji zachodniej aż do Himalajów.

Gatunek bardzo zmienny, przystosowuje się do różnych warunków, został rozwleczony na wszystkie kontynenty. W Polsce pospolity.

Pędy kwiatostanowe wyrastają począwszy od drugiego roku wegetacji. Roślina kwitnie od maja do września, jest wiatropylna. Jedna roślina wydaje około 1000 nasion.

Dziewanna pospolita

Dziewanna pospolita (Verbascum nigrum)

Gatunek rośliny należący do rodziny trędownikowatych. Występuje w Europie oraz na Syberii. 

W Polsce jest pospolity na całym niżu i w niższych położeniach górskich.

Łodyga-Wzniesiona, pojedyncza, dołem niemal obła, górą kanciasta, o wysokości 30-100 cm.

Liście- Ulistnienie skrętoległe. Liście jajowate, dolne obejmujące sercowatą nasadą łodygę. Na górnej stronie słabo owłosione, na spodniej pokryte szarym kutnerem o gwiazdkowatych włoskach.

Kwiaty- Zebrane w górnej części łodygi w grono przypominające kłos. Kwiaty żółte z czerwoną plamą u nasady, wyrastające pęczkami w kątach podsadek z podkwiatkiem. Kielich pokryty gwiazdkowatymi włoskami, korona o średnicy 1.5-2,5 cm, 5-krotna, kółkowa. Wewnątrz 5 purpurowo-fioletowo owłosionych pręcików z nerkowatymi pylnikami. Roślina kwitnie od czerwca do września, jest owadopylna. 

Owoc - Jajowata torebka z drobnymi nasionami rozsiewanymi przez wiatr.

Zobacz też inne zdjęcia :

Fenek

Fenek (Vulpes zerda)

 Gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych. Osiąga 30–40 cm długości, samce ważą ok. 1,5 kg, samice ok. 0,8 kg.

 Ma charakterystyczne, duże uszy, dorastające do 5 cm, dzięki którym ma dobry słuch i może efektywnie chłodzić ciało.

Fenek jest zwierzęciem nocnym, sypia w podziemnych norach. Odżywia się szarańczakami, chrząszczami, poluje także na ptaki i gryzonie.

Występuje na suchych i pustynnych terenach Półwyspu Arabskiego i północnej Afryki

Fenki mają łagodne usposobienie i łatwo je oswoić. Często spotykane są w hodowlach prywatnych.

Zobacz też inne zdjęcia:

Tulipan ogrodowy

Tulipan ogrodowy (Tulipa hybr.)

Roślina z rodziny liliowatych. W rzeczywistości nie jest to gatunek, lecz grupa mieszańców różnych gatunków i obecnie mieszańce te oznaczane są jako Tulipa + nazwa odmiany. Od dawna bowiem ogrodnicy w celu otrzymania nowych odmian krzyżowali z sobą różne gatunki tulipanów.

Dzisiaj już nie sposób ustalić ich pochodzenia i dlatego określane są wspólną nazwą jako tulipan ogrodowy. Oprócz mieszańcowego tulipana ogrodowego wprowadzane są do uprawy również inne, niemieszańcowe gatunki tulipanów.

Zobacz też inne zdjęcia: