Flaming
różowy (Phoenicopterus roseus)
Gatunek
dużego ptaka brodzącego z
rodziny flamingów (Phoenicopteridae).
Zamieszkuje Afrykę na południe od Sahary, baseny morza Śródziemnego i Czarnego, a także Azję Środkową, Bliski Wschód oraz Pakistan, Indie i Cejlon.
Dopiero od niedawna posiada status gatunku, wcześniej był uznawany za podgatunek flaminga karmazynowego.
Długość ciała ok. 120-150 cm, masa ciała 2,5-3,5 kg. Ma smukłą sylwetkę i stonowane ubarwienie. Upierzenie białe z różowawym nalotem. Nogi i dziób różowe, koniec charakterystycznie zagiętego dzioba jest czarny.
Wydaje gdaczący i trąbiący dźwięk, przypominający odgłosy gęsi.
Żerując brodzą i zanurzają głowę w błocie, osadzie dennym lub w płytkiej wodzie w ten sposób, że szczęka górna znajduje się pod dolną (dziób jest lekko otwarty). Powoli krocząc i ruszając głową na boki wyłapują drobne skorupiaki, mięczaki, owady, robaki i inne bezkręgowce, ale również glony, fragmenty roślin, ich nasiona - odcedzają je z wody i mułu dzięki specyficznie ukształtowanemu dziobowi z blaszkami. Gdy ten jest zamknięty usuwane są przez nie zbędne elementy, takie jak piasek i woda. Dzięki temu z pokarmem wchłaniają niewielkie ilości soli.
Zamieszkuje Afrykę na południe od Sahary, baseny morza Śródziemnego i Czarnego, a także Azję Środkową, Bliski Wschód oraz Pakistan, Indie i Cejlon.
Dopiero od niedawna posiada status gatunku, wcześniej był uznawany za podgatunek flaminga karmazynowego.
Długość ciała ok. 120-150 cm, masa ciała 2,5-3,5 kg. Ma smukłą sylwetkę i stonowane ubarwienie. Upierzenie białe z różowawym nalotem. Nogi i dziób różowe, koniec charakterystycznie zagiętego dzioba jest czarny.
Wydaje gdaczący i trąbiący dźwięk, przypominający odgłosy gęsi.
Żerując brodzą i zanurzają głowę w błocie, osadzie dennym lub w płytkiej wodzie w ten sposób, że szczęka górna znajduje się pod dolną (dziób jest lekko otwarty). Powoli krocząc i ruszając głową na boki wyłapują drobne skorupiaki, mięczaki, owady, robaki i inne bezkręgowce, ale również glony, fragmenty roślin, ich nasiona - odcedzają je z wody i mułu dzięki specyficznie ukształtowanemu dziobowi z blaszkami. Gdy ten jest zamknięty usuwane są przez nie zbędne elementy, takie jak piasek i woda. Dzięki temu z pokarmem wchłaniają niewielkie ilości soli.
Zobacz też inne zdjęcia:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz